Nasz Gabinet
ul. Malinowa 1,
57-300 Kłodzko
Umów Wizytę
+48 796 586 386
Pracujemy
Pon - Piątek: 8:00 - 21:30
Sob: 8:00 - 15:00

Zmiany zwyrodnieniowe stawów – jak uniknąć operacji?

Zmiany zwyrodnieniowe stawów są powszechnym problemem występującym u osób w różnym wieku. Stan ten jest nieodwracalny i może prowadzić do znacznego ograniczenia ruchomości stawów oraz do silnych bólów. Często konieczne jest poddanie się operacji w celu złagodzenia objawów. Jednak istnieje wiele sposobów, które mogą pomóc uniknąć tego typu zabiegów.Najważniejszym czynnikiem w profilaktyce zmian zwyrodnieniowych stawów jest utrzymanie prawidłowej masy ciała. Nadwaga i otyłość stanowią duże obciążenie dla stawów, które prowadzi do szybszego postępu procesu degeneracji chrząstki. Regularna aktywność fizyczna, dostosowana do możliwości danej osoby, pomoże utrzymać właściwą wagę i wzmocnić mięśnie, co odciąży stawy.

Zachowanie odpowiedniej aktywności fizycznej to kluczowy element w zapobieganiu zmianom zwyrodnieniowym. Ćwiczenia o niskim obciążeniu stawów, takie jak jazda na rowerze, pływanie czy nordic walking, są szczególnie polecane. Regularne wykonywanie prostych ćwiczeń wzmacniających mięśnie wokół stawów również może przynieść korzystne efekty.

Prawidłowe odżywianie jest niezwykle istotne w profilaktyce zmian zwyrodnieniowych stawów. Dieta powinna być bogata w składniki odżywcze, takie jak witamina C, D, E i beta-karoten. Ważne jest również spożywanie odpowiedniej ilości białka, które jest niezbędne do regeneracji chrząstki. Wykluczenie z diety przeładowanych tłuszczem i cukrem produktów przyspieszą procesy zwyrodnieniowe.

Unikanie urazów i kontuzji stawów to kolejny element, który może pomóc w uniknięciu operacji. Należy unikać nadmiernego obciążania stawów oraz wykonywania ruchów, które mogą prowadzić do ich uszkodzenia. Przy uprawianiu sportów lub wykonywaniu ciężkiej pracy fizycznej warto nosić odpowiednie ochraniacze, które zmniejszą ryzyko urazów.

W przypadku występowania pierwszych objawów zmian zwyrodnieniowych, takich jak ból i sztywność stawów, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Wczesne rozpoznanie pozwoli na wdrożenie odpowiedniego leczenia w celu opóźnienia postępu choroby. Lekarz może zalecić przyjmowanie suplementów diety zawierających glukozaminę i chondroitynę, które pomagają w odbudowie chrząstki stawowej.

Podsumowując, unikanie operacji w przypadku zmian zwyrodnieniowych stawów jest możliwe dzięki prawidłowej masie ciała, regularnej aktywności fizycznej, odpowiedniej diecie oraz zapobieganiu urazom. Ważne jest także regularne monitorowanie stanu stawów oraz skonsultowanie się z lekarzem w przypadku pojawienia się objawów. Pamiętajmy, że profilaktyka i wczesne leczenie są kluczowe w walce z tym schorzeniem.

Boczne przyparcie rzepki – co to jest i jak wygląda leczenie?

Boczne przyparcie rzepki, zwane również zespołem bólu rzepkowo-udowego, jest schorzeniem dotykającym kolano. Polega na przemieszczeniu się rzepki – małej, owalnej kości znajdującej się na przednim odcinku kolana, na bok. Ten problem często występuje u osób aktywnych fizycznie oraz u tych, które mają wrodzone wady anatomiczne stawu kolanowego.Objawy bocznego przyparcia rzepki są charakterystyczne i łatwo zidentyfikowane. Pacjenci zgłaszają ból, który nasila się podczas wykonywania czynności, takich jak chodzenie, bieganie, wchodzenie i schodzenie po schodach, czy podnoszenie ciężkich przedmiotów. Ból jest zlokalizowany z boku kolana i często promieniuje do uda.

Leczenie bocznego przyparcia rzepki zaczyna się od konsultacji z lekarzem. Po dokładnym wywiadzie medycznym i badaniu fizykalnym, lekarz zazwyczaj zleca wykonanie dodatkowych badań obrazowych, takich jak rezonans magnetyczny czy tomografia komputerowa. Te badania umożliwiają dokładniejsze zobrazowanie struktury stawu kolanowego i umożliwiają postawienie właściwej diagnozy.

Leczenie bocznego przyparcia rzepki jest zwykle skompleksowe i obejmuje zarówno terapię zachowawczą, jak i, w niektórych przypadkach, zabieg chirurgiczny. W terapii zachowawczej najważniejsze jest zastosowanie kompleksowej rehabilitacji, której celem jest wzmocnienie mięśni kończyny dolnej, zwłaszcza mięśni udowych i pośladkowych. Trening siły i stabilizacji oraz ćwiczenia wydolnościowe są podstawą terapii.

W przypadkach, gdy boczne przyparcie rzepki jest bardzo uciążliwe i nie odpowiada na terapię zachowawczą, może być konieczne leczenie chirurgiczne. Zabieg ten, znany jako stabilizacja rzepki, polega na przywróceniu prawidłowego położenia rzepki i wzmocnieniu struktur mięśniowych i ścięgnistych wokół niej.

Boczne przyparcie rzepki może być długotrwałym i uporczywym schorzeniem, dlatego zaleca się regularne kontrole lekarskie i przestrzeganie zaleceń dotyczących rehabilitacji. Samoistne ustąpienie dolegliwości może wystąpić dopiero po kilku miesiącach leczenia i rehabilitacji. W przypadku powrotu objawów, konieczne może być skonsultowanie się z lekarzem w celu wdrożenia dalszego leczenia.

Podsumowując, boczne przyparcie rzepki jest schorzeniem kolana, które prowadzi do przemieszczenia się rzepki na bok. Leczenie tego schorzenia obejmuje zarówno terapię zachowawczą, jak i interwencję chirurgiczną w przypadkach cięższych. Regularna rehabilitacja, kontrola lekarska i przestrzeganie zaleceń są niezbędne do osiągnięcia pełnej poprawy.

Zajęcia na Uniwersytecie Trzeciego Wieku w Kłodzku

W ostatni wtorek 9 maja gościliśmy z naszymi zajęciami na Uniwersytecie Trzeciego Wieku w Kłodzku. Zostaliśmy zaproszeni przez Wyższą Szkołę „Edukacja”. Zajęcia z tak przesympatyczną grupą to czysta przyjemność. W trakcie wykładu rozmawialiśmy o „komunikacji” z mózgiem, a w części praktycznej omówiliśmy i pokazaliśmy porady dotyczące postępowania z osobami po uszkodzeniu ośrodkowego układu nerwowego. W najbliższym czasie gościmy w Stroniu Śląskim i Międzylesiu. Już nie możemy się doczekać kolejnego spotkania z Wami!

Stretching – czy warto się rozciągać i jak to robić?

Stretching, czyli rozciąganie, jest jednym z najważniejszych elementów codziennej aktywności fizycznej. Choć niektórzy mogą bagatelizować jego znaczenie, to warto pamiętać, że regularne rozciąganie ma wiele korzyści dla naszego ciała i ducha.Przede wszystkim, stretching poprawia elastyczność i ruchomość stawów. To kluczowe, szczególnie dla osób, które prowadzą siedzący tryb życia lub wykonują jednostajne czynności, które obciążają konkretne partie ciała. Poprzez rozciąganie można wzmocnić równocześnie mięśnie, co sprawia, że całe ciało staje się bardziej wytrzymałe i stabilne.

Kolejnym argumentem za rozciąganiem jest zapobieganie kontuzjom. Regularne wykonywanie rozciągających ćwiczeń poprawia krążenie krwi, dzięki czemu mięśnie są lepiej zaopatrzone w tlen i składniki odżywcze. Pozwala to na zmniejszenie ryzyka wystąpienia napięć mięśniowych, pęknięć ścięgien czy naciągnięć więzadeł.

Oprócz korzyści fizycznych, stretching ma również pozytywny wpływ na nasze samopoczucie i układ nerwowy. Wykonując ćwiczenia rozciągające, skupiamy się na swoim ciele i oddechu, co działa relaksująco na nasz umysł. Wzmacnia to naszą koncentrację i redukuje stres, który jest tak powszechny w dzisiejszym świecie.

Warto jednak pamiętać, że rozciąganie należy wykonywać odpowiednio i bezpiecznie. Przede wszystkim, rozgrzewka przed rozciąganiem jest niezbędna, ponieważ nagłe ruchy mogą doprowadzić do kontuzji. Rozciąganie powinno odbywać się płynnie i powoli, z uwzględnieniem wszystkich grup mięśniowych. Liczy się równowaga – dobrze jest poświęcić czas na rozciąganie zarówno nóg, jak i ramion, mięśni brzucha, pleców i karku.

Najlepszy efekt osiąga się, wykonując rozciąganie regularnie. Bo choć jednorazowa sesja może przynieść chwilową ulgę czy uczucie rozluźnienia, to tylko systematyczność przyniesie trwałe efekty. Możemy połączyć rozciąganie z innymi formami aktywności fizycznej, na przykład z jogą, pilatesem czy tai chi, co pozwoli nam na jednoczesne wzmocnienie wszystkich mięśni ciała.

Podsumowując, warto włączyć rozciąganie do swojego codziennego planu treningowego. Długoterminowe korzyści wynikające z regularnej praktyki tego typu ćwiczeń na pewno przekonają nas do tego, że stretching jest wart uwagi i poświęconego czasu. Nie zapominajmy o dbaniu nie tylko o nasze mięśnie, ale również o umysł, który równie mocno korzysta ze stretczingu.

Powięź piersiowo lędźwiowa – dlaczego warto z nią pracować?

Powięź piersiowo-lędźwiowa jest jednym z najważniejszych obszarów ciała, z którym warto pracować w celu utrzymania zdrowia i dobrej kondycji fizycznej. Powięź piersiowo-lędźwiowa, znana również jako powięź głęboka, jest warstwą tkanki łącznej, która otacza kręgosłup od odcinka piersiowego do lędźwiowego. Wpływa na funkcję i stabilność kręgosłupa oraz ma wpływ na postawę ciała i ruchomość odcinka kręgosłupa.

Praca nad powięzią piersiowo-lędźwiową przynosi wiele korzyści. Przede wszystkim, regularne ćwiczenia i rozciąganie tej powięzi pomagają utrzymać elastyczność mięśni i więzadeł. Elastyczna powięź piersiowo-lędźwiowa pozwala na swobodny ruch kręgosłupa i zapobiega bólom pleców oraz ograniczeniom ruchomości.

Ponadto, praca nad tą powięzią wpływa na postawę ciała. Zdrowa powięź piersiowo-lędźwiowa utrzymuje kręgosłup w prawidłowej pozycji, co pomaga uniknąć wad postawy i bólu pleców. Regularne rozciąganie i wzmacnianie tej powięzi prowadzi do lepszej postawy i zwiększonej stabilności kręgosłupa.

Praca nad powięzią piersiowo-lędźwiową jest szczególnie ważna dla osób prowadzących siedzący tryb życia lub pracujących w biurze. Siedzący tryb życia sprawia, że ta powięź staje się skrócona i napięta, co może prowadzić do bólu pleców i ograniczenia ruchomości. Regularne ćwiczenia i rozciąganie tej powięzi pomagają złagodzić i zapobiegać takim problemom.

Warto również wspomnieć, że praca nad powięzią piersiowo-lędźwiową wpływa na ogólne samopoczucie i jakość życia. Elastyczna powięź piersiowo-lędźwiowa pozwala na swobodny ruch ciała, co przekłada się na większą łatwość wykonywania codziennych czynności. Ponadto, poprawa postawy i redukcja bólu pleców wpływają pozytywnie na jakość snu oraz samopoczucie psychiczne i emocjonalne.

Aby pracować nad powięzią piersiowo-lędźwiową, można wykonywać różne ćwiczenia i techniki rozciągania. Strecze, takie jak rozciąganie torsu czy mostek, mogą skutecznie rozciągnąć tę powięź. Również ćwiczenia wzmacniające mięśnie pleców i brzucha przynoszą korzyści, ponieważ stabilność mięśniowa wpływa na zdolność powięzi do wykonywania swoich funkcji.

Podsumowując, warto pracować nad powięzią piersiowo-lędźwiową ze względu na wielorakie korzyści, jakie przynosi dla zdrowia i jakości życia. Elastyczna i zdrowa powięź piersiowo-lędźwiowa pozwala utrzymać prawidłową postawę, zapobiega bólom pleców oraz ograniczeniom ruchomości. Regularne rozciąganie i wzmacnianie tej powięzi jest szczególnie ważne dla osób prowadzących siedzący tryb życia. Dlatego warto poświęcić trochę czasu na pracę nad tą istotną częścią ciała, aby cieszyć się zdrowiem i lepszą jakością życia.

Zespół górnego otworu klatki piersiowej

Zespół górnego otworu klatki piersiowej, zwany również zespołem piersiowo-obojczykowym, jest jednym z czterech zespołów otworów klatki piersiowej. Pozostałe trzy to zespół dolnego otworu klatki piersiowej, zespół szyjno-ramienny oraz zespół przestrzeni nadobojczykowej. Zespół górnego otworu klatki piersiowej (ZGOKP) jest zespołem objawów wynikających z ucisku nerwów i naczyń krwionośnych biegnących przez otwór górny klatki piersiowej.ZGOKP częściej dotyka kobiet w średnim wieku. Przyczyny mogą być różne, ale najczęstsze z nich to wrodzone wąskie kanały, wypadanie dysku międzykręgowego, przerost mięśni szyi, urazy, guzy, choroby zapalne czy pourazowe uszkodzenia struktur otworu górnego klatki piersiowej. Objawy zespołu górnego otworu klatki piersiowej mogą być różnorodne i obejmować ból biodra mięśniowo-powięziowego, drętwienie ręki, słabość mięśni, mrowienie ramion i palców czy zawroty głowy.

Aby zdiagnozować ZGOKP, lekarz wykonuje szczegółowe badanie fizykalne, a w niektórych przypadkach zleca dodatkowe badania obrazowe, takie jak rentgen, tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny. Leczenie ZGOKP zależy od przyczyny i nasilenia objawów. Może obejmować terapię farmakologiczną, fizjoterapię, leczenie osteopatyczne, iniekcje sterydowe czy nawet operację.

Zespół górnego otworu klatki piersiowej jest schorzeniem, które może powodować znaczący dyskomfort i ograniczenia w codziennym funkcjonowaniu. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w przypadku pojawienia się jakichkolwiek objawów. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie mogą przynieść ulgę i poprawić jakość życia.

Ważne jest również dbanie o zdrowy tryb życia, który może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia ZGOKP. Regularna aktywność fizyczna, utrzymanie prawidłowej masy ciała, unikanie nadmiernego obciążenia klatki piersiowej czy prawidłowa postawa ciała podczas pracy i odpoczynku mogą pomóc w zapobieganiu wystąpieniu tej dolegliwości.

Podsumowując, zespół górnego otworu klatki piersiowej jest dość powszechnym schorzeniem, które może wpływać na jakość życia. Ważne jest, aby zauważyć pierwsze objawy i skonsultować się z lekarzem w celu właściwej diagnozy i leczenia. Przestrzeganie zdrowego trybu życia może także pomóc w zapobieganiu wystąpieniu ZGOKP.

Jak fizjoterapia pomaga w leczeniu chorób układu ruchu, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów?

Fizjoterapia odgrywa kluczową rolę w leczeniu chorób układu ruchu, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów. Choroba ta charakteryzuje się przewlekłym i zapalnym procesem, który prowadzi do uszkodzenia stawów, ograniczenia ruchomości oraz występowania bólu. Dlatego też, odpowiedni program fizjoterapeutyczny może przynieść wielkie korzyści pacjentom cierpiącym na to schorzenie.Podstawowym celem fizjoterapii w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów jest zmniejszenie bólu, poprawa jakości życia oraz przywrócenie funkcji i ruchomości stawów. Fizjoterapeuci wykorzystują różnorodne metody i techniki, które są dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta. Wczesne rozpoczęcie terapii może skutkować zahamowaniem postępu choroby, a nawet w niektórych przypadkach zmniejszeniem objawów.

Fizjoterapeuci często stosują ćwiczenia ogólnorozwojowe, które mają na celu poprawę siły mięśniowej, elastyczności oraz koordynacji ruchowej. Ćwiczenia te mogą być wykonywane zarówno indywidualnie, jak i w grupach, przy udziale specjalistycznych przyrządów i sprzętu. Dodatkowo, techniki mobilizacyjne i manipulacje stawowe mogą pomóc w przywróceniu prawidłowej ruchomości stawów, zmniejszeniu sztywności oraz złagodzeniu bólu.

W przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów bardzo istotne jest także prawidłowe ukierunkowanie terapii na zmniejszenie stanu zapalnego. Terapeuci korzystają z metod termoterapii, takich jak gorące okłady lub krioterapia, aby zredukować stan zapalny i obrzęk. Dodatkowo, stosowanie technik manualnych, takich jak masaż limfatyczny, może pomóc w poprawie krążenia oraz eliminacji zalegających toksyn z organizmu.

Fizjoterapeuci często biorą także pod uwagę inne aspekty leczenia, takie jak edukacja pacjenta i poradnictwo w zakresie higieny postawy i aktywności fizycznej. Informowanie pacjentów o swojej chorobie, odpowiednich technikach samopomocy oraz modyfikacjach stylu życia może znacząco poprawić efekty leczenia oraz wpłynąć na długoterminowe wyniki terapii.

Wnioskiem jest, że fizjoterapia odgrywa niezastąpioną rolę w leczeniu chorób układu ruchu, w tym reumatoidalnego zapalenia stawów. Dzięki zindywidualizowanemu podejściu, specjalistycznej wiedzy oraz różnorodnym technikom terapeutycznym, fizjoterapia może znacznie poprawić jakość życia pacjentów i pomóc im w powrocie do pełnej sprawności fizycznej. Warto pamiętać, że fizjoterapia powinna być integralną częścią wieloaspektowego leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów, wraz z farmakoterapią i odpowiednią opieką lekarską.

Terapia zajęciowa w naszym gabinecie

Od marca wystartowaliśmy z projektem do którego przygotowywaliśmy się od jakiegoś czasu. Pacjenci mogą skorzystać u nas z profesjonalnej terapii zajęciowej! Zajęcia przebiegają pod okiem profesjonalnego terapeuty zajęciowego. Oferujemy przede wszystkim terapię indywidualną. Dodatkowo średnio 2 x w miesiącu organizujemy dla naszych Pacjentów terapię grupową. Udział w zajęciach daje możliwość polepszenia efektów klasycznej fizjoterapii, a także zawarcia nowych znajomości. Dodatkowo dzięki naszej terapeutce Pani Małgosi wszystko przebiega w przyjemnej atmosferze 🙂 W galerii kilka zdjęć z ostatnich spotkań. Do zobaczenia w gabinecie na terapii zajęciowej!

Jak fizjoterapia może pomóc w leczeniu bezsenności?

Bezsenność jest powszechnym problemem, który dotyka wielu ludzi na całym świecie. Jest to zaburzenie snu, które sprawia, że osoba ma trudności z zasypianiem lub utrzymaniem snu przez dłuższy czas. Skutkiem bezsenności jest uczucie zmęczenia i dezorganizacji w ciągu dnia, co może negatywnie wpływać na życie codzienne i ogólną jakość życia.Fizjoterapia może okazać się jednym z narzędzi, które pomaga w leczeniu bezsenności. Fizjoterapeuta jest specjalistą w dziedzinie leczenia i zapobiegania różnym schorzeniom i chorobom poprzez stosowanie różnego rodzaju technik terapeutycznych, ćwiczeń i masażu. Istnieje wiele sposobów, w jaki fizjoterapia może pomóc w przypadku bezsenności.

Przede wszystkim, fizjoterapeuta może skupić się na złagodzeniu stresu i napięcia, które są często przyczyną bezsenności. Poprzez techniki relaksacyjne, takie jak masaż, rozciąganie i głębokie oddychanie, fizjoterapeuta może pomóc pacjentowi w osiągnięciu stanu głębokiego odprężenia i relaksu. To z kolei może pomóc w uspokojeniu umysłu i ciała, co ułatwia zasypianie i utrzymanie snu.

Ponadto, fizjoterapeuta może zaproponować pacjentowi zestaw ćwiczeń, które pomogą w wzmocnieniu mięśni ciała i poprawieniu krążenia krwi. Regularna aktywność fizyczna ma wiele korzyści dla snu, ponieważ pomaga w równoważeniu poziomu energii w organizmie i zwiększa produkcję endorfin – hormonów odpowiedzialnych za uczucie relaksu i dobrego samopoczucia. Dlatego pacjenci, którzy cierpią na bezsenność, mogą odnieść korzyści z wykonywania regularnych ćwiczeń pod okiem fizjoterapeuty.

Dodatkowo, fizjoterapeuta może prowadzić sesje terapeutyczne, podczas których pracuje nad poprawą równowagi i koordynacji ciała. Czynniki te mogą również wpływać na jakość snu. Poprzez trening i terapię ruchową, pacjent może polepszyć swoją zdolność do utrzymania równowagi i kontroli nad swoim ciałem, co może przyczynić się do bardziej spokojnego i nieprzerwanego snu.

Wreszcie, fizjoterapeuta może również doradzić pacjentowi w kwestii higieny snu. Poprawa nawyków związanych ze snem, takich jak regularne chodzenie spać o tej samej porze, unikanie stymulujących napojów i substancji przed snem oraz utrzymanie komfortowego i odpowiednio wentylowanego środowiska, może mieć pozytywny wpływ na bezsenność.

Wnioskiem jest to, że fizjoterapia może odegrać ważną rolę w leczeniu bezsenności. Poprzez zastosowanie różnych technik terapeutycznych, fizjoterapeuta może wspomóc pacjenta w łagodzeniu napięcia, relaksacji mięśni, poprawie równowagi i koordynacji oraz wpływaniu na zdrowe nawyki snu. W rezultacie, osoba cierpiąca na bezsenność ma szansę na poprawę jakości snu i ogólnego samopoczucia, co przyczynia się do poprawy jakości życia.

W dniach 3-4 marca 2023 r. w Opolu odbyło się NeuroForum, na które dostaliśmy zaproszenie.

Wydarzenie to zostało zorganizowane przez Politechnikę Opolską, Polskie Stowarzyszenie Terapeutów Bobath i Krajową Izbę Fizjoterapeutów. NeuroForum w całości było poświęcone rehabilitacji neurologicznej, a jego celem było spotkanie specjalistów z całej Polski i wymiana doświadczeń. W pierwszym i drugim dniu zajęć wykłady poprowadził gość specjalny z Belgii – Marc Michielsen, instruktor Bobath i prezes IBITA. Z kolei w sobotę 4 marca Kamil Kaczka, z ramienia Polskiego Stowarzyszenia Terapeutów Bobath poprowadził warsztaty z wpływu aktywności tułowia na selektywną pracę ręki.